hərbə

is. <ər.> köhn.

1. Qısa süngü, balaca nizə.

2. Hədə-qorxu, hərbə-zorba. Yağı düşmənin hərbəsi; Qaçırtmaz meydandan məni. «Koroğlu». Hərbə gəlmək – bax hərbələmək. <Camal bəy:> Mən sizə qaraqoyunlu deyiləm, mənə hərbə gələsiniz. . N. V..